สียงแม่เอิ้นลูกกินข้าว จากเฮือนอื่นเขายามเช้า ยามค่ำ
หัวใจเผลอคล้อยต้อยต่ำ สิกลืนข้าวจั๊กคำ ยังแค้นคาคอ
อยากให้ลูกคือบ้านเพิ่นแท้ แต่แม่มันจักอยู่ไสเนาะ
เกิดมากะเห็นแต่หน้าพ่อ หลูโตนหลายยามลูกถูกเพื่อนล้อ ว่า ลูกบ่มีแม่
อยากฮู้คัก อยากฮู้คักแน
ว่าอ้อมกอดแม่อบอุ่นส่ำใด๋
เสื้อกันหนาวทดแทนบ่ได้
อย่าน้อยใจ กอดพ่อแทนไปก่อนหนา
พ่อจ๋า แม่ของหนูอยู่ไหน แม่ยังอยู่ใช่ไหม ทำไมบ่เคยพ้อหน้า
ลูกเอ๋ย พ่อกำลังพาเจ้าตามหา
หนูอยากกอดแม่จัง แม่สิอยากกอดหนูบ่พ่อจ๋า
พ่อก็บ่ฮู้คือกันลูกหล่า แต่พ่อคิดว่า แม่เจ้ากะคงคิดฮอดลูกแฮง
เสียงคนข้างบ้านดังแว่ว แม่กลับมาแล้ว เว้านัวหัวหม่วน
โอ๊ยใจคือโดนแก้วข่วน คิดฮอดควมหม่วน ตอนมีเจ้าแฮง แฮง
เจ้าหลอยจากอ้ายไปตั้งดน แต่เหตุผลอ้ายก็ยังเคลือบแคลง
ความเป็นเมียถิ่มได้เด้อคำแพง ขอร้องอย่างแฮง เจ้าอย่า ถิ่มความเป็นแม่
พ่อจ๋า แม่ของหนูอยู่ไหน แม่ยังอยู่ใช่ไหม ทำไมบ่เคยพ้อหน้า
ลูกเอ๋ย พ่อกำลังพาเจ้าตามหา
หนูอยากกอดแม่จัง แม่สิอยากกอดหนูบ่พ่อจ๋า
พ่อก็บ่ฮู้คือกันลูกหล่า แต่พ่อคิดว่า แม่เจ้ากะคงคิดฮอดลูกแฮง
เสียงคนข้างบ้านดังแว่ว แม่กลับมาแล้ว เว้านัวหัวหม่วน
โอ๊ยใจคือโดนแก้วข่วน คิดฮอดควมหม่วน ตอนมีเจ้าแฮง แฮง
เจ้าหลอยจากอ้ายไปตั้งดน แต่เหตุผลอ้ายก็ยังเคลือบแคลง
ความเป็นเมียถิ่มได้เด้อคำแพง ขอร้องอย่างแฮง เจ้าอย่า ถิ่มความเป็นแม่